سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

مدح و شهادت حضرت قاسم علیه‌السلام

شاعر : دانیال تقوی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
قالب شعر : مثنوی

پسر شیر جـمل شیر و یل کربـبلاست            او ز گفتار و عمل در دو جهان بی‌همتاست
وقت هر موعظهای معجزهای لازم بود            خلق اعجـاز حسین بن علی قـاسم بود


سیـزده ساله ولی همچو بزرگـان بالـغ            آنچنانی که شـنـید از همه جـلـل خالـق
بین انگـشت عـمو عـاقبت خود را دید
            تکه تکـه بـدنـش دیـد ولـیکـن خـنـدیـد

گفته ضربالمثل از هر چه مثل شیرینتر            که شهادت شده نزدم ز عسل شیرینتر
واژه از ما به غم و روز سیه افتادهست            غـیر قـاسم چه کسی لایق آقـازادهست
همه گویند کفـن بر تن و مویش کردند
            بی‌زره راهی با جـنگ عدویش کردند

من که گویم سپری هم وسط مشت نداشت            مثل مولایم علی که زرهاش پشت نداشت
ای به قـربان چـنـین تـشـنه لـبی آمـاده            بین مـیدان چه انا بن الحسنی سر داده
کس حریفش نشد و چنگ به نیرنگ زدند            همه از دور به سوی بدنش سنگ زدند

نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل تحریفی بودن داستان جعلی ارزق شامی تغییر داده شد؛ این قصه برای اولین بار در قرن دهم در کتاب روضةالشهدا که کتابی تحریفی است؛ بدون هیچ سندی جعل شده است؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



زر نمـوده به نگـاه هـمگـان مفـرغ را            که دو نیم کرده به ضربی بدن ازرق را



بیت زیر به دلیل مستند نبودن و تحریفی بودن تغییر داده شد، در رزم و شهادت حضرت قاسم سنگ باران، نیزه زدن و ... نبوده است بلکه بعد از آنکه دیدند نمی توانند رودر رو با ایشان جنگ کنند ناجوانمردانه و بطور دسته جمعی حمله کرده و در این میان عمربن سعید ناگهان شمشیری به فرق مبارکشان زد و به زمین افتاده و به شهادت رسیدند. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



جای کـندوی عـسل را همه پیدا کردند            چـقدر روزنه با نـیـزه در او وا کردند



بیت زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر حذف شد، زیرا موضوع زیر سم اسب ماندن بدن حضرت قاسم اشتباه برداشت از روایت تاریخی است؛ زیرا همانگونه که آیت الله شعرانی در ترجمه نفس المهموم ص ۲۸۱، آیت الله‌ اشراقی در اربعین الحسینیه ص ۱۶۲ و محققین مقتل جامع ج ۱ ص ۸۲۹ تأکید می‌کنند کسانی همچون علاّمه مجلسی که نوشته‌اند بدن حضرت قاسم پایمال سُم اسب شد، در ترجمه تاریخ الامم والملوک ( تاریخ طبری ) اشتباه کرده‌اند زیرا ضمیر ذکر شده در تاریخ الامم و الملوک به عَمْرُو بْنِ سَعْدِ اَزْدِي برمی‌گردد نه حضرت قاسم؛ زیرا در ادامۀ همین گزارش نوشته شده است اسبها بدن او را پایمال کردند تا مُرد؛ هنگامی که گردوغبار فرو نشست دیدند امام حسین علیه السلام بالای سر قاسم نشسته و قاسم پاهای خود را به زمین می‌کشد. این جمله نشانگر زنده بودن حضرت قاسم است در صورتیکه متن روایت گوید کسی که بدنش پایمال سُم اسبها شد در همان لحظه مُرده است؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



با سم اسب دگر بین عـمـومـش نـزنـید            که نمانده عسلی ضربه به مومش نزنید

در پی موم عـسل آمد عـمو در مـیدان            آمد و دید که چـسبـیـده به نعـل اسـبان